Twee generaties, één incasso

Denk je aan werken bij een incassobureau, dan denk je misschien aan wat strenge  mensen, formele blauwe pakken en saaie kantoren. Bij Bos Incasso gaat dat beeld  iet op. Geloof je ons niet? We gingen in gesprek met Roos en Frank. De een net binnen, de ander vergroeid met het bedrijf, en toch delen ze opvallend veel als het gaat om hoe je mensen benadert wanneer geld een probleem wordt.

Van cowboyverhalen naar certificaten
“In het begin dacht ik ook: incasso, dat is vast hard en zakelijk,” zegt Roos, 23 jaar, die sinds tweeënhalve maand bij Bos Incasso werkt naast haar studie pedagogische wetenschappen. “Maar zodra je  hier binnenloopt, merk je dat het totaal anders is.” Frank, zestien jaar geleden begonnen als medewerker op de afdeling Klant & Incasso en inmiddels operationeel manager, herkent dat beeld direct. “Toen ik begon, had de sector een wildewestensfeer. Iedereen kon zomaar een incassobureau beginnen. Nu ligt de lat een stuk hoger.” Nieuwe medewerkers volgen een opleidingstraject en behalen drie branchecertificaten. Roos: “Dat is best pittig, maar ook motiverend. Het laat zien dat je dit vak serieus neemt.”

“We voeren geen druk maar een dialoog”
Wat vooral veranderd is, is de toon. “Vroeger was het: betalen is betalen,” zegt Frank. “Nu draait het om het gesprek. Luisteren, zonder oordeel. Je hoeft niets te vinden van iemand die achterloopt met  etalen; je bent er om mee te denken.” Roos knikt: “Je hoort soms zware verhalen. Als iemand aan het eind van het gesprek opgelucht is, weet je: dit deed ertoe.”

Een leerproces aan twee kanten
Bij Bos Incasso werken jong en oud zij aan zij. Letterlijk. Roos leert veel van haar ervaren collega’s – over grenzen stellen, maar ook over empathie. Frank blijft scherp door de vragen van starters als  Roos. “We doen het samen,” zeggen ze beiden. Die wisselwerking tekent de werksfeer bij Bos Incasso: persoonlijk, betrokken en met oog voor ontwikkeling.

Dit is waar je het voor doet
“Mensen mogen hun verhaal doen,” zegt Frank. “En wij zorgen dat het gesprek ergens naartoe gaat. Zonder scripts, maar wel met structuur.” Soms blijft zo’n gesprek je bij. Zoals de klant die Roos wel honderd keer bedankte, opgelucht dat er echt geluisterd werd. Dit zijn momenten die laten zien dat het niet alleen gaat om incasseren, maar dat het draait om vertrouwen, aandacht en vooruitgang.

Dus, wat Frank en Roos echt verbindt?
Het zijn misschien wel die twee woorden die Bos Incasso al jaren typeert: naast elkaar. In het team, in het gesprek, en in de overtuiging dat menselijkheid altijd werkt. Zo laat Bos Incasso in een branche  ie nog vaak met scepsis wordt bekeken, dagelijks zien dat het ook anders kan. Gewoon, door normaal te doen.